Kadıköy Rıhtımı
Bir hasret biriktiriyorum omuzlarımda Yüküm boldur.
Çünkü seni özlemek sevgilim
Bir miçonun karısı olmak gibi bir şey
Çünkü miçoların karısı olmaz
Ve limanları vardır, içinde kadın olan
Hepsi o.
Gözlerin Kadıköy Rıhtımından bana bakıyordu
Ki güneş vuruyordu gözlerime, sarı güneş
Ellerin de limoni bir tat, rıhtım martıları kadar ekşi
Az-biraz da soğuk Sevgilim, seninle şimdi midye yiyiyoruz.
İzmir midyesi Kim bilir, hasretini midyeme koydun belki
Sonra bir kalabalık vardı
Kalkan ve yanaşan vapurlar
Süregelen her dayatma 9:45 vapurunu erteletti bana
8:00 otobüslerine düşman oldum.
Ve uçan her kuş, dalan her karabatak
Hasret kondurdu gönlüme
Ki sevgilim ben seni yolcu ederken, Sarılmana değdirmiştim tüm sevgimi
Gittin sen şimdi, arşınların yerini fersahlara bıraktığı diyarlara
Aramızda bir parmak bile yokken
Ki doyamadan gözlerine Gittin.
Şimdi fersahlar dolandı gözlerime
Unutma sevgilim, unutma
Sarılışımda bıraktım sevgimi, hiç unutma!
Vapurumun küçük haytası şimdi martılar oldu
Ve elimde atabileceğim tek parça simit yok
Gidişine sakladığım tozlu-dumanlı sigaram
Martılar ne anlar sigaradan yahut insanlar
Ki sevgilim biliyorsun, Ellerim boştu gelirken
Doldu seninle dönerken…
